سلام، من۲۷ سالمه از ۱۲، ۱۳ سالگی یادمه پسر همسایمونو دوس داشتم دو سه سال بعدش باهم دوس بودیم تا هفت سال که اومد خواستگاریمو خونوادم قبول نکردن چون وضع مالیشون و فرهنگیشون به ما نمیخورد چقد عذاب کشید چقد از پشت پنجره اتاقم همو میدیدم رابطه ما تو این چند سال فقط دوبار همو بوسیدن بود اونم نه لب ولی شیرینترین خاطره زندگیمو ساختن،بعد از چند بار خواستگاری سعی کردم ازش دور باشم تا اذیت نشیم هر دومون تا اینکه سر لجو لجبازی به یکی از خاستگارام بله دادم شوهر ادم فوق العادیه عاشقمه شاید وضع مالی خوبی نداشته باشیم ولی برا من لارجه تو هیچیی کوتاهی نمیکنه واقعا عاشقمه منم دوسش دارم ولی متاسفانه بعضی مواقع ذهنم میره پیش عشق اولم که هنوزم دوسش دارم هفت ساله ازدواج کردم اونم یک ساله با یه زن مطعلقه ازدواج کرده دوباره شده همسایه بابام بازم چشم تو چشم میشم باهاش اهل خیانت نیستم چون میدونم اون هنوز پایمه سعی میکنم اصلا نبینمش ولی فکرم چی متاسفانه بعضی وقتا پیش خودم میگم اگه از شوهرم جدابشم میرم سمتش بعد به خودم تشر میزنم این چه غلطیه میکنی شوهرت عاشقته و یه بچه داری اصلا دلم نمیخواد بهش فکر کنم ولی ناخداگاه فکرم میره سمتش که اونو بیشتر دوس دارم با اینکه وقتی نامزد کردم خیلی اذیتم کرد همش بهم میگفت اگه رابطتتو باهام دوباره قطع کنی به نامزدت میگم همش میخواست باهام لاس بزنه منم چون تو روستا زندگی میکردم از ترس اینکه به نامزدم نگه و تو محیط کوچیک ابروم نره باهاش راه میومدم بدمم نمیود ولی اون چند ماه بدترین روزای عمرم بود همزمان هم نامزدم بود هم اون چقد تهدیدم کرد بماند اون روی خودشو داشت نشون میداد که خدا کمکم کردو به خودم اومدم سریع سیمکارتمو عوض کردم اونم دیگه اذیت نکرد ولی بعد از عروسیمم باز سیمکارت قبلیمو روشن کردم بازم بهم زنگ زد تا منم سیمکارتمو شکستم تا دیگه روشنش نکنم
الان تنها مشکلم فراموش کردنشه که فکرشم اذیتم میکنه که مبادا باز خطا برم سمتش که زندگیم رنگ ببازه چون با اون نیستم از طرفیم حتی فکر به خاطراتمونم لبخند به لبم میاره خودم خیلی شرمنده هستم مقابل وجدان خودم ولی نمیتونم
با کسی هم نمیتونم حرف بزنم انگ خیانت بزنن بهم نمیتونم فراموشش کنم راهی نشونم بدید
فیلمبرداری یواشکی همسرم از مادرم تو اتاق خوابش
ولی ,تو ,اون ,چون ,سال ,چقد ,بعد از ,به خودم ,هفت سال ,دوسش دارم ,کردم اونم
درباره این سایت